Sen Bnm Herseyimsin

Seni sevdiğimi anlatmaya çalışırken
ne kadar çaresiz olduğumu da görüyorum
Her sözcükten sonra durup tekrar düşünüyorum
Seni yeterince anlatabildim mi diye
Biliyorum ki yetmeyecek.Bu kadar sözcükten
sonra bile sana sevgimi anlatamamış olacağım
SÖZCÜKLERİN BİTTİĞİ YERDE GÖZLERİME BAK
ONLAR BU SEVGİYİ ÇOK DAHA İYİ ANLATACAKTIR SANA!....

yeterki birkez olsun bak küçüğümmm

Uyandım birden seninle,
Gece üçü bulmamış..
Bir bulut durdu gözümde,
Hasret bize uymamış...

Belki de hikaye tüm yaşamım.. Ne kadar uzunsa, kısa bir o kadar da. Sensizlikte cümleleri susuyor bu hikayenin, dillenmiyor, söylenmiyor. Hiç bir şeyin yerini bulamıyorum sensiz. Herşey yitik, her şey kırık, yarım, eksik..
Bu şehir neden yabancı gelir bana, bilmezsin. Yokluğunda hiç görmedin ki bu şehri.. Gözyaşlarım yüreğimden her zerreme nasıl dolar, bilmezsin. Sensizliğimde, sen hiç görmedin ki beni..

Öyle deli bir fırtına ki hasretin, bakıyorum, görmüyorum, duyuyorum, işitmiyorum..

Ama her düştüğümde kalkıyorsam ayağa, her ağladığımda gülüyorsam içten içe, sensin sebebi..

Yalnızlığa her takılıp kaldığımda sen dolduruyorsun sessiz bakışlarımı...

Kalp kalbe karşı derler,
Sende üzüldün mü?
Ay bile çeker gider,
Geceyi düşündün mü?

Karanlığın ortasında hissediyorum bende var olduğunu. Gülümsüyorum. Işık oluyor varlığın gecemin içinde, aydınlanıyor ruhum. Hiç gitme istiyorum hayalimden, hiç bitmesin istiyorum bu düşüm..

"Eğer aşık olmak,
Yirmi dört saat düşünmekse seni,
Yokluğunda varmışsın gibi hissetmekse,
Ve sesini her an kulaklarımda işitmek,
Dokunuşunu tenimde hissetmekse her an,
İşte ben böyleyim..
Ne yazık ki sensizim..."

Yanlızlık bende saklı,
Çıkmaz bir an dışarı..
Elimde bir fotoğraf,
O şimdi burda olmalı...

Onca kalabalığın içinde bile yalnızım sensiz.. Yanımda olmalıydın şimdi, benimle olmalıydın şimdi...

Yüreğim, yokluğunun yangınıyla değil, varlığının sevdasıyla atsın..
Ve bilsin ki tüm zamanlar, ben var oldukça, sen bende var olacaksın...

Bal Gözlüm

Önce gözlerin değdi içime

Acımıydı sevinçmiydi
Bir türlü çözemedim
Bakışlarındaki akışkanlıkla başladı
Beni böylesine yakışın
Bulmuşluğumun sonunda
Kaybetmişliğimin başlangıcında
Ben ise tam ortasında…
Gül kokusunda geldin yüreğime.

İşte gidiyorsun
Ardına bakmazken belki
Belki dedim
Şimdi belkilerim kadar uzaksın
Bakışlarım sadece gökyüzünde buluşacak seninle.

Biliyorum
Bilsem de yine mavimden vazgeçemiyorum
Bakışlarını yüreğime ilmek ilmek işledin
Giderken,
Mıh gibi çakıldı gözlerin, sökemem
Bil ki, sökersem kanarım
Kanarsam ağlarım
Ağlarsam susturamazsın.

Ben bal köpüğü gözlerinde,
Demlenmek isterdim oysa
Düşlerimin aydınlığına hapsetmek seni
Ama yoksun, belki de olmayacaksın
Ben şimdi gülüşlerde arıyorum seni
Rüzgarlarda izini sürüyor
Ateşlerde nefesini içime çekiyorum
Bıraktığın bir dal sigarada
Gülüşün, rüzgarın, ateşin
Gönül alfabemin üç harfinde saklısın
Belki de sen bana sonsuza kadar yasaklısın.

Şimdi çok uzak bir hatıra gibi
O yaşadığımız
Boynumda bilmece gibi bir düğüm

Dört kısa günden bana
Bir garip sızı kaldı
Bir de deli özlemin

Ben senin gözlerinin
Yalan dolan bakışlarını bile sevdim
Ben sana bir annenin
Evladına duyduğu hisleri besledim
Ben senin bal gözlerinde
Dört kısa günde bilsen neler neler gördüm
Sahte ile gerçeğin karmaşasını
Yine de, sevgini özledim

Özledim ellerini, gözlerini
Ve yanık kokunu özledim

İnsan böyle bir duyguyu yaşarken
Gerçek yaşamla tüm bağlantıları
Kopmuşçasına ayakları yerden kesiliveriyor
Hoş bir zaman bu bağlantısızlık da
Yaşam kadar gerçek ve doğal
Biliyor musun?
Belki iyi oldu ama biz yere erken indik
Şimdi yarım yaşanmış o şey
Boynumda düğüm

Dört kısa günden bana
Bir garip sızı kaldı
Bir de deli özlemin

Dört günlük birşey işte
Güzeldi, yaşandı ve bitti diye düşündük
Oysa bir duygusal yük vurduk yüreklerimize
Kırılıp döküldük
Bir zaman gözlerimizde çiçek açardı
Biz her umudu söndürdük
Özledim çiçekleri
Sevdiğimiz ne varsa her şeyi özledim

Özledim ellerini, gözlerini
Ve yanık kokunu özledim